26 Ekim 2009 Pazartesi

Yaşamımdan bir olay

Views

Çocukken herkes evden kaçmayı düşünmüştür.Düşünme sebebi evdekilerin davranışları özellikle anne ve babanın tutumları.Aranızda tartışma çıktığında kapıyı çarpıp isteriz biz küçükler bazen.Benim de o anıma gelmiş bir anımı anlatacağım.
İlkokula gidiyorum.Bir haftasonu...hava çok güzel ve sıcak.Hani derler ya mevsim sıcaklığının üstünde..Aynen öyle bire hava.Evde ailece öğle yemeği yiyoruz.Masada babamla bir tartışma yaşadım.Konusu neydi hatırlamıyorum.Bana bağırmıştı ve ben de çok bozulmuştum.Bir an önce ordan çıkmak istedim.Ayakkabılarımı giydiğim gibi evden çıktım.Nasıl bir yere gitmez buralarda oynar diye peşimden gelmediler.Ama çıktığımda gitmek istediğim tek bir yer vardı ve yola koyuldum.Koyuldum koyulmasına ama nasıl gideceğimi bilmiyordum.Sürekli arabayla giderdik oraya ve yolu sadece camdan baktığım yerlerden çıkarabilirdim.Şansımı denemek istedim.En kötü ne olabilirdi ki kaybolurdum o kadar.Yolda yürüyorum ama hala içimde bir tedirginlik var.Çünkü birazdan yolculuğumun en zor kısmına gelmek üzereydim.Zor kısım diyordum çünkü orada birbirleriyle çok iyi geçinen!! çingenler oturuyordu.Arabayla geçerken onlardan korkardım hep.Köşeyi döndüm ve çingenlerin oaraya geldim.Baktım oradan sadece ben geçiyorum.Biraz duraksadım etrafıma baktım.Gelen giden var mı diye.Şanslı günümdeymişim ki arkamdan gelen bir çift vardı, ben de onların arkasından o mahalleyi geçtim.Ama kokudan terlemiştim ve biraz da titriyordum.Birinin orda koştuğunu veya bana doğru geldiğini görsem neredeyse ağlayacaktım.Bu zorluğu aştıktan sonra gideceğim yere sadece 5 dakikalık mesafedeydim.5 dakika sonra kapının zilini çaldım.Kapı açıldığında şaşırmış bir yüz gördüm.Sanki beni beklemiyormuşlar gibi!!Direk içeri girdim ve koltuğa oturdum.Beni sorguya çekmeye başladılar.Nasıl geldin ne oldu gibi sorular sordular.Ben de cavapladım.Gece burada kaldım.Ama bizim eve haber verdiler mi vermediler mi emin değildim.Biraz da onu düşünüyordum.O gece sevdiğim insana sarılarak uyudum ve o kötü geçen günün ardından çok iyi gelmişti.Ertesi gün kalktığımda güzelce kahvaltı ettik.Daha sonra kapı çaldı.Gelenleri tahmin etmek zor olmaz herhalde.Daha sonra biraz oturduktan sonra eve geri geldim.Haftasonu evden kaçma organizasyonum noktalanmış oldu.
Şimdi sıra o küçük yaşımda evden çıkıp gidebilecek olarak ilk aklıma gelen,yazları ara sıra kaldığım,güldürmek için cee eee diyen ve 3 sene önce bizi üzerek aramızdan ayrılan kişiyi söylemekte sıra.Kendileri halam oluyordu ve o güzel günleri hep hatırlayacağım.Keşke aramızda olsa da yine evden kaçıp onun yanına gitsem.Bazen geç kalabiliyorsun işte.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder